Μήνυμα: Γιώργος Π. Αλεξανδρής
Ανάγνωσμα: Γαλάτας 3: 1-6
12 Φεβρουαρίου 2017

Στη γλώσσα του Παύλου σαρκικός είναι αυτός ο πιστός που δίνει την έμφαση του πνευματικού αγώνα στη δική του προσπάθεια. Αυτός που η πεποίθησή του είναι όχι στο τι έκανε ο Χριστός αλλά στο τι κάνει αυτός (εδ.3). Ο Αβραάμ ο πατέρας του Ισραήλ είναι το μοντέλο του ανθρώπου που δεν άσκησε μόνο νοητική πίστη (ο Ιάκωβος μας λέει αυτό το κάνουν και τα δαιμόνια), αλλά εμπιστεύτηκε τον Θεό. Το αποτέλεσμα ήταν να “λογιστεί” σε αυτόν δικαιοσύνη Θεού, δηλαδή ο Θεός αυτόν τον αμαρτωλό άνθρωπο να τον δει δίκαιο (εδ.6).
Ας δούμε παράλληλα το κομμάτι που μελετήσαμε την Παρασκευή στην μελέτη μας, Φιλιππησίους 3:15 – 4:3. Στον αντίποδα των Γαλατών είναι οι Φιλιππήσιοι που έχουν φρόνημα Χριστού. Επειδή έχουν αυτό το φρόνημα (Φιλ. 2:3-11, 3:16, 4:2) έχουν και το ίδιο φρόνημα μεταξύ τους και ζουν μια ζωή αντάξια του ευαγγελίου, μια ζωή προσανατολισμένη στο Χριστό και στο τι έκανε Αυτός και όχι στη δική τους προσπάθεια, σαν άξιοι πολίτες του Ουρανού (3:20).

Η πρόκληση λοιπόν για μας είναι από ανόητοι εσωστρεφείς Γαλάτες (που είμαστε…) να γίνουμε Φιλιππήσιοι με φρόνημα Χριστού, άνθρωποι πίστης – εμπιστοσύνης, ομόφρονες μεταξύ μας.